دلتنگی

بیشتر از ده روز است که با هم گفتگو نداشته ایم.دلیلش شروع امتحانات،ورقه صحیح کردن،خواندن گزارشها و خستگی.راستش خیلی خسته ام.حتما این روزها متوجه شده اید.می خواستم مطلب بنویسم دیدم با این روحیه انرژی مثبت نمی فرستم.لیلا خواسته که بنویسم دیدم شاید لازمه شما به من انرژی مثبت بدهید.بالاخره همه ما اوقات خوش وناخوش داریم.همانطور که خاطره های خوش و ناخوشمان را باهم قسمت کردیم بد نیست احساساتمان را نیز قسمت کنیم.همه بدانیم که در زمانهایی نیاز داریم که گوش شنوای هم باشیم.اگر از دستمان برمیآید بهم کمک کنیم تا مشکلاتمان حل شود.در کتابی خواندم که انجمنهای مجازی که براساس علائق مشترک ایجاد می شوند می توانند کارکرد حمایتی داشته باشند.بیایید این ارتباط را به یک انجمن تبدیل کنیم.با هدف حمایت از یکدیگر ،ارتقا سطح آگاهی ودانش.براتون یک آدرس را نوشته ام.درمورد تاریخچه شعرهای بیادماندنی تاریخ ایران معاصر است.خیلی زیباست.امیدوارم بخوانید وشما هم لینکهای جالب را برایم بفرستید.این وب لاگ را هم یکی از دوستان توصیه کرده است:mashal.blogfa.com