سلام بر همه دوستانی که در مورد انجمن مجازی فکر کرده اند.امروز دیدم ما روانشناسان بسیار آکادمیک شده ایم و کمتر به مسایل کاربردی توجه داریم.برای مثال شناختمان نسبت به کودکان امروز (3 تا 7)ساله و انتظارات والدین در مورد آنان محدود است.درست است که در اطرافمان با این موارد روبرو هستیم ولی شاید دیگر نتوانیم با پیاژه و حتی فلاول و دوستان آنها را تحلیل کنیم.نظرتان در مورد تدوین یک راهنمای عملی شناخت کودکان جامعه خودمان چیست؟چگونه می توانیم این راهنما را تدوین کنیم؟اگر موافق هستید نظرتان را منعکس کنیم.این راهنما به درد ترفیع و ارتقا نمی خورد ولی برای همه ما می تواند ذکات علم تلقی شود.منتظر نظرات شما هستم.
دکتر خورشیدزاده از میان ما رفت!
۲ سال قبل
8 نظرات:
سلام
قطعا مفید هست مخصوصا با این شکاف نسل ها که بر اثر تکنولوژی هر روز بیشتر میشه. اما من خودم نمی دونم چطوری میشه این کار رو کرد.
فکر کنم خوب باشه این مسئله تو انجمن روانشناسی تربیتی (گروه گوگل) هم مطرح بشه.
موفق باشیم
استاد عزیز و دلسوزم ، سلام و خدا قوت
(آدم تا بزرگوارانی مثل شما رو دار چه غم یا کم داره؟)
پیشنهاد ارزشمندتان عالیست ولی اگر شناخت کودکان را از سنی که فرموده اید شروع کنیم بچه ها و شاگردهای ما هی بزرگ و بزرگ تر میشوند و ما عقب میمانیم . حتما انتخاب این سن ، دلیل منطقی خاصی داشته ولی به نظرم از 7 سال به بعد و به خصوص دوره نوجوانی را مورد بررسی قرار دهیم بیشتر به درد ما معلمان و مادران می خورد ( البته این یک نظر انحصار طلبانه است ) مطمئنا برای دوستانی که هنوز با بچه ها سروکار ندارند سن 3 تا 7 سال کاربرد خواهد داشت ( البته اگر براشون همزمان آستین هم بالا بزنیم !)
به هر تقدیر ، نظر اکثریت قابل احترام خواهد بود .
از اینکه در عین مشغله فراوانتان به فکرمان هستید نهایت تشکر را دارم .
سلامت و سرفراز باشید .
سلام به قول سعدی:
ما خود نمی رویم دوان از قفای کس
آن می برد که ما به کمند وی اندریم
---
منم مثل خانم مزارعی برام سوال بود که چرا این سن؟
به نظرم به قبل از دبستان و حین دبستان تقسیم بشه بهتر نیست (البته مثل همه نظرام تو هوا می گم)
----
البته در مجموع موافقم، چون هدفم یادگیری و بودن و تعامل است.
پس یاعلی...
با سلام خدمت استاد گرامی خانم دکتر حجازی . البته قبلش باید بابت تعریفی که ازم کردید تشکر کنم . از قدیم گفته اند : خشت اول که نهد معمار کج تا ثریا می رود دیوار کج . برای همین نیاز به شناخت این دوره بسیار هم مهم وهم ضروری است . بنابر این اگر می خواهیم فرزندانی داشته باشیم که هم از نظر روان سالم و هم افراد با اخلاقی باشند ( البته اگر همینقدر اخلاق باقیمانده را بتوانیم حفظ کنیم ) . چون فرزندان دیگران زمانی که خوب تربیت شوند فرزندان ما می شوند .با تشکر
سلام استاد عزیز
امیدوارم خوب وخوش وسرحال باشین
نظر بسیار خوب است اگر بتوانیم همه جوانب آن اعم از شناختی ، عاطفی، اجتماعی و جسمی و ... را بررسی کنیم. به نتایج جالبی خواهیم رسید که می تواند چگونگی تعامل با این گروه سنی را در جامعه خودمان نشان دهد.
..
ماناوسبز
شادزی
یاحق
سلام استاد عزیزم - خدا قوت
با توجه به تمام جوانب اخلاقی و شرمنده اخلاق ورزشکاری همه بزرگواران ! شما که پسر و دختر شاخه شمشاد و گل خانم برهان زاده رو دیدین من نمیدونم شناخت بچه های 3 تا 7 ساله چه جوری به دردش میخوره ، البته فکر میکنم به جمله اولشون ( تعریف شما از ایشون ) برگرده ! ( یا شاید ... ، نه بابا شوخی میکنم . )لطفا این تعامل و بحث را از هر جا که صلاح میدونید ، با توکل بر خدا ، شروع بفرمایید تا قبل از اینکه هر کدوم یک سال بزر بشن - ممنون
دوستدار شما
سلام
من بر خلاف دیگران با سنش موافقم چون که شخصیت تو اون سنین شکل می گیره و بعدش میشه تغییرش داد اما خب بهتره که خانه از پای بست درست ساخته شه.
گرچه خب واقعا باید بچه ای باشه ما باهاش کار کنیم و نمی دونم مهدکودک ها بذارند... یا خود دانشگاه تهران مهمد کودک داره هنوز نداره؟...؟
به هر حال تو گروه بهتر میشه بحث کرد.
با سلام و عرض ادب
از طریق وبلاگ «لحظه های کوچک من تا ستاره» باوبلاگ شما آشناشدم و ازاین بابت و اینکه می توانم در بحث هایتان شرکت داشته باشم بسیار خرسندم.
پیرامون مسئله ای که طرح فرمودید، نا گفته پیداست که هر شناختی نیازمند ابزار و وسایلی دقیق است و یکی از پرکاربردترین ابزارها در روانشناسی پرسشنامه است.
همانطور که جناب اقای امانی در خبرنامه زمستان 1389 انجمن روانشناسی به ضعف ابزارهای تشخیص اختلال یادگیری اشاره داشتند، من نیز معتقدم که ما برای جمع آوری اطلاعات در مورد کودکان ابزارهای مناسب و به روزی نداریم. تهیه و تولید یک ابزار مناسب در سطح ملی از عهده و بودجه اشخاص خارج است و دخالت سازمان ها و نهادهای ذیربط را می طلبد که متاسفانه ضعف این امر در کشورمان احساس می شود. البته چند موسسه وجود دارد که از ساخت و اعتبار یابی پرسشنامه های روانشناسی حمایت می کند که من اطلاع دقیقی از نحوه کارشان ندارم.
به نظرم تا زیر ساخت های شناخت کودکان را فراهم نکرد نمی توان شناخت درستی از آنها داشت
با آرزوی بهروزی
سعید فرمانی
ارسال یک نظر
لطفااز درج نظر غیر مرتبط با مطلب خودداری نمایید. چنانچه در مورد موضوع دیگری پرسش دارید لطفا از طریق نشانی پست الکترونیک من ارتباط برقرار نمایید.